Verdens Beste Brennevin

Ædde noe æ kan, så ædde brennevin!

Oppigjennom så he en være hitti møe forskjellig brennevin. Å finne det rette brennevinet trudde æ for et par år sia æ hadde fånne, men då tok æ forskrekkeli feil.

Heilt sia tidenes morgen så he æ stort sett hålt mæ te deia blanke dråbane. Alle dei andre sorra rondt med kasse å påse med øl. Æ prøvde øu det, for det va jo det mi fekk lettast tak i. Det råkk ikkje lengår enn te den andre flaska så fekk æ som regel haueværk å måtte enten gå heim ellår bare kromme nakken å gje på, noe som igjen ga udslag i ein grusom daenderpå…

Det va heilt te æ prøvde mæ på brennevin. Nå ska det seies at det va forskrekkeli mør rart brennevin å få tak i på den tia. Noe a det va nok best eina te æ vaske felger med, men mi va åbne for det meste.

Det sto jo ikkje så bra te med finangsane hellår på den tia, så det va ikkje allti mi hadde råd te blandevann, men det va ikkje så nøye.

Det eine gånga så kjøpte mi ei pakke Toy som «blandevann».

Mi hadde fått kloa i «siste rest» frå ei brenning nerpå Vigeland, noe som slettes ikkje skolle ha vært brukt te noe annt enn malingsfjerner. Han ville helst ikkje sele det, men mi maste så at an ga sæ..

Det va viktig å hålle pusten når en heiv innpå ein skarp ein, just som når enn ska stupe uddi elva. Det va viktig at tyggisa lå klar, for en hadde slettes ikkje tid te å skolle famle med noe opp-pakking. Så va det å tygge som besatt, å svelje det som en konne. Det va ikkje fritt for at det blei såpass tørt inni der at tunga mesten gjekk med ner på det siste sveljet.

Ettehvert så fant mi et «udsalg» oppi sentrum som sellte kjøbebrennevin, men han tønna det så ud at det va mest som altervin å reine.

Mi blei ettehvert eksperter på detta med heimebrent. Det va som regel mæ å Robert som udforska detta. Mi va nøye øu. Den eine gånga så va mi invitert på kompefest oppå Lomtjønn. Det va ei a dei gångane mi hadde tyggis som blandevann.

Mi hadde nok slåppe bære onna hvis mi hadde brukt kompesøe te blandevann. For når mi skolle gå derifrå så slo kompane sæ vrange. 

Det vise sæ at når kompane ska opp igjen så he di slått sæ sammen, ein slags sammensvergelse om du vil. Det va som å skolle kaste opp et par kilo brøddeig!! Det ville jo ingen ende ta. Heldivis va mi vant med å måtte hålle pusten, for hvis mi måtte ha loft så måtte mi «bide a» kompa..

Ette skulen så fekk mi litt arbei, å då blei det meire ånkli brennevin.

Det va jo ei stond det florerte noe mi kalte «druebrennevin», det va noe livsfarlige greier. Det va noe 96% som va smugla inn ifrå udlandet. Det smakte slettes ikkje så verst, men å skolle håndtere 96% æ jo plænt umøuli.

Det gjekk jo som det måtte, så ette møe «grøftearbeid» så fant mi ud at det va best å tønne detta ud så det blei håndterli.

Nå he guttane på Hunsfos Bryggeri & Destilleri jårt den genistregen å laga ein vodka i tillegg te den vanlige med 21% alc. Erfaringsmessig så vett æ det at å plutselig skolle gje sæ i kast med ei flaske brenne vin kan by på udfordringer for amatører. Det blir mest som å sammenligne ein Ford Taunus med ein rakett frå SpaceX..

Før i tia, så fekk mi ikkje kjøpt brennevin på pøbben i Vennesla. Å då blei det te litt(les: betrakteli) studrikking før mi havna på pøbben. Denslags adferd slo sjeldent heldig ud…

Dei fleste heimebrentsanlegg i bygda va vel på ein måde sponsa a Hunsfos Fabrikker. Det va syrefast stål på mest alle, smugla ud frå fabrikken. Møe a sveisearbeidet blei øu udført på den fabrikken, på nattskiftet vel å merke.

Deia anleggane blei som regel gjøymt ner i foktige kjellåre rondtomforbi i bygda. Ingen prekte om dei, for då konne di plutseli få Lensmannen på døra, å då skolle du ha takk.

Noen gånge så fekk mi tag i noe som va brent te «eget brug», det va det beste! Dei som brant det ville ikkje ha betaling, men en konne aldri spør om det, det va noe som en fekk som gave. Dei fleste brant te eget brug, det va bare et fåtall som brant for å sele det.

Ryktane bjønte jo å svirre…det ryktes at Hunsfos Bryggeri hadde gått te innkjøb a et brenneapparat…

Æ fekk lov te å komme ner å smage på dei føste dråbane forleden. Æ fekk to drøpp med nybrent lovli brennevin på fingåren, æ va så rørt at det va mest med gråden i halsen æ smakte på detta…

Sist æ så Gjøran på detta viset kry va når han hadde kjøpt sæ sin føste bil…

Mi sto noen stykken å beundra denna kreasjonen som lagde sprit. Mi sa egentlig ikkje så møe.

Nærliggans å tru at mi konne se ud som dei som spaserte rondt på månen for føsste gång..

..tenk, lovi brent sprit i Vennesla lissom..

Frode sa det vel best: detta æ større enn når strømmen kåm te bygda!

Æ føyg inn på Vinmonopolet igår å kjøpte mæ et par flasker. Ei med Vodka å ei med Gin. Æ lese i nyhedane at di he fått fantastiske anmeldelser i høyttravans tidsskrifter. Nå tenkte æ at di skolle få ein anmeldelse frå undertegnede øu. 

Æ he tatt føre mæ Vodkaen denna gånga. Det æ jo denslags æ for det meste nyde. Det æ jo ikkje fritt for at en sammenligne med andre produsenter når en bedrive denna type testing.

Detta brennevinet æ desidert noe a det som æ reinast i smagen som æ noen gång he smakt!

. Æ he våre hitti ein ann type som he noe tesvarans, å det æ ein forskrekkeli dyr ein som heide Grey Goose(he prekt om denna «grå gåsa før). 

Der æ ein smag i detta brennevinet øu, ein smag som legge sæ beherska å pænt bagårst på tonga. Denna vodkaen trenge verken å ha sitron oppi sæ ellår ei Toy te å svelje ner med. Denna kan nyyyyydes! 

At detta kjæme i ei «lida» flaske æ heilt perfekt. Når en kjæme valsans med dei derre gedigne litersflaskane så kan det se noe småbøst ud, jaffal hvis du he tatt med dæ ei flaske i tursekken å ska ha sæ ein kolekvinter på toppturen. 

Nå he æ ingen planer om å teste denna ud på kompefest med det føsste, men om så skolle skje så blir dykken di føste som fær greie på det..

Ikvell så ska æ ta føre mæ Nordic River Citrus Flavoured Gin.

Æ he tjuvsmakt på an altså, å æ kan melle om at undertegnede glede sæ fælt. Æ he som regel styrt onna gin, for æ he tykt at det he smakt som å gnage på et juletre, men denna ifrå Hunsfos Bryggeri & Destilleri va noe heilt anna. Her he æ nok møe å lære…å det ska æ!!